O listopadzie, który uczy cierpliwości i odkrywania światła w sobie

Foto: arch. pryw. Co roku uczę się, że listopad nie jest do zachwycania się nim, lecz do wsłuchiwania. Do wyłuskiwania światła z miejsc, które na co dzień tak łatwo pomijam. Zanim zdążymy pożegnać złoto października, on już staje w progu – chłodniejszy, wyciszony, bardziej wymagający. Przyznam, że nigdy nie uważałam go za zły miesiąc, ale ma w sobie coś, co sprawia, że trzeba przez niego przejść inaczej. Wolniej. Uważniej. Z większą zgodą na własne myśli.